Rougeto
Oenothera biennis
Onagraceae
Autre noum : Erbo-dis-ase.
Noms en français : Onagre, Herbe aux ânes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :La rougeto nous vèn d'Americo dóu Nord (siècle XVIIIen). Se manjon, li racino (cuecho), li fueio (coume d'espinard), li flour (en ensalado) emai peréu li grano que dounon d'òli richo en oumega-3. Li racino de rougeto soun vertuouso contro lou mau de vèntre.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Oenothera
Famiho : Onagraceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Oenothera biennis L., 1753
Seniçoun(-de-Balbis)
Tephroseris balbisiana
Asteraceae Compositae
Nom en français : Séneçon de Balbis.
Descripcioun :Aquéu seneçoun dóu gènre Tephroseris (fueio entiero, ges de calicule e capitule que sèmblo uno óumbello) trachis dins li prado à rousèu (megafourbié) e sus li ribo de gaudre. Se rescontro dins li mountagno dis Aup marino. Se destrìo dis àutri Tephroseris que sis óuviero e sis akène soun sènso péu (fotò) e tambèn que si fueio soun di proun dentado. La planto èi marcado sus la listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 40 à 130 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Tephroseris
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1600 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Prado à rousèu
- Gaudre
Estànci : Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Tephroseris balbisiana (DC.) Holub, 1973
(= Senecio balbisianus DC., 1838 )